Nie chcę już oglądać bajek w telewizji

Nie chcę już oglądać bajek w telewizji! Zadeklarowała moja córka wczoraj. Dlaczego? Sama byłam zdziwiona. 

Wieczorem Maja ma swój rytuał. Śledzi losy stepującego konia Marvina i Małego Misia na jednym z programów dziecięcych. Ta druga bajka wydawała mi się najbardziej przyjazna dla dzieci pod każdym względem; spokojne kolory, postacie i fabuła. Przeciwieństwo wrzaskliwych bajek typu: my little pony czy klub myszki miki. Chociaż akurat tą drugą lubię, bo jest edukacyjna i interaktywna.

Źródło

Ale do rzeczy. W pewnym momencie oglądania Małego Misia, Córka krzyczy: mamo wyłącz tą bajkę! mocno się zdziwiłam. Małego Misia? Szybko zerknęłam. No, nic się nie dzieje. Fabuła toczy się wolno jak ślimak.

Mamo, mamo wyłącz!!! Nie chcę już więcej oglądać tej bajki! żadnej bajki!

Pytam, co było takiego przerażającego w niej? Podobno Tata Miś zrobił jakąś straszną minę i przestraszył Małego Misia.

Tylko to? myślę sobie. Przecież nie raz zdarzyło jej się oglądać bardziej przerażające bajki, filmy dokumentalne o dinozaurach, czytać do snu bajki o dinozaurach o tym jak się wzajemnie pożerały - i to nie robiło na niej  wrażenia. 

Ale wczoraj?! Mały Miś? Taka bajka ją przeraziła? Może sama bajka nie, ale epizod w bajce, kiedy Mały Mis przestraszył się własnego Taty. Myślałam, że mojej Mai ostatnio nic nie jest w  stanie przestraszyć. Pogratulawać twórcy tej bajki. 

Nie widziałam jej na necie. Trudno mi ją zlokalizować. Najprawopodobniej był to 33 odcinek. No cóż, to było wczoraj, zobaczymy dzisiaj jak będzie. Pewnie zaraz usłyszę: mamo włącz mi bajkę. No, włącz, przecież jestem dzieckiem, a dzieci oglądają bajki. Mai stały tekst:)