Nie prasuję, bo.. po co.

Nie prasuję i dobrze mi z tym. 
Do napisania postu, który kiełkował od dawna w mojej głowie,  zmotywowała mnie Wiola Galla, której prasowanie kojarzyło się z udręką, a teraz tak nie jest - dzięki ... zmianie żelazka. Chociaż, nadal nie lubi prasowania, to ma żelazko, którym zapewne wyprasuje wszystko szybciej i efektywniej.

Źródło

Dla mnie kiedyś  prasowanie było obojętne; ani lubiłam, ani nie lubiłam. I super żelazko nie ma tu nic do rzeczy.

Nie zliczę, ile godzin miesięcznie oszczędzam dzięki mojej decyzji. Dobra, policzę. Tygodniowo zajmowało mi to około... pięć, sześć godzin, w zależności, czy przypadkiem nie oglądałam filmu w telewizji w międzyczasie, co wydłużało dwukrotnie prasowanie. Na miesiąc daje to niezły wynik, dajmy na to dwadzieścia godzin.

Ktoś pomyśli: Jak to? Ubiera wymięte ubrania?
Nie do końca tak to jest.

Moje zasady , które jakoś naturalnie przyjęły się w domu to :

• Pranie rozwieszane jest na suszarce, wcześniej roztrzepane dokładnie.  
• Nigdy nie zapełniam pralki na full. Zostawiam odrobinę luzu. Pranie, po zakończeniu prania nie jest wymiętoszone.
• Koszule, bluzki w miarę możliwości wieszam na wieszakach; te do biura, do pracy zwłaszcza. Jeśli naprawdę trzeba to przed wyjściem "przejadę" żelazkiem i raz dwa trzy gotowe.
• Pranie zaraz po jego wyschnięciu składam i ..hoop na swoje miejsce.
• Dzieciom ubranek nie prasuję. Bawełniane ubranka dziecięce, po kilku minutach świetnie same się rozprasowują na dziecku.

Nieprasowanie daje mi motywację do trzymania ładnie poskładanych ubrań w szafkach. Poza tym, jest ekologiczne, biorąc pod uwagę oszczędności w kwestii zużycia prądu.

Jak pomyślę, ile czasu zaoszczędzę na nieprasowaniu i myśleniu o prasowaniu sterty ubrań, to od razu mam lepszy nastrój. Nikt przez to nie jest pokrzywdzony. Dzieci są uśmiechnięte, zadowolone, mąż też ( jak musi, sam sobie wyprasuje; wie dobrze jak to się robi i chwała mu za to, że jest samodzielny). Dzięki temu ten czas mogę przeznaczyć na rodzinę, czas dla siebie czy inne przyjemności.

W innych krajach, tych po sąsiedzku na przykład,  dzieciom na przykład ( nie wiem jak dorośli) ubrań się nie prasuje, bo jak mawia moja siostra, która mieszka w Niemczech, byłoby obciachem posłać dziecko do przedszkola w wyprasowanych spodniach. Taka ciekawostka.

Aha, to moje drugie wakacje, na które nie zabrałam żelazka podróżnego. Więcej miejsca w walizce i mniej "na głowie".