Po co nam rodzeństwo?

 "Choćbyśmy nie wiem, jak bar­dzo so­bie dokuczali...
  Gdy przyj­dzie niebez­pie­czeństwo jed­no dru­giego nie poz­wo­li 

  skrzywdzić...
 Do­kuczać możemy so­bie wza­jem­nie, ale in­ni nie mogą,
 Bo nie kochają nas tak jak my siebie nawzajem...
 I w tym tkwi nasza siła."

Nie wyobrażam sobie, nie mieć swojej młodszej siostry. Mam ją, więc trudno mi sobie to wyobrazić.Jest moim sekretnym powiernikiem i vice versa.Zwierzamy się sobie.Mówi mi o sprawach, o których inni dowiadują się później. Dziękuję Ci kochana za zaufanie.Jest kimś więcej niż przyjaciółką. Ufam jej i ona mi bezgranicznie. I to jest piękne. Więź siostrzana.

A gdyby, zamiast niej miałabym brata?może byłoby podobnie. Tego się nigdy się nie dowiem. Za to moja córka tak:)

                                                                                                                   Źródło

Ma młodszego, o 3 lata brata. Widzę jak się lubią.On na jej widok i dźwięk głosu śmieje się od ucha do ucha, gdy jeszcze przed chwilą płakał  to przestaje,zaczepia ją, ciągnie za rękaw, gryzie( bo ząbkuje), tarmosi, ciągnie za włosy.Co robi Starsza siostra? przytula go, delikatnie otwiera mu piąstki, żeby się trochę od niego uwolnić.Przed wyjściem do przedszkola wita się z nim, by zaraz z nim się pożegnać się "żółwikiem".Bawi się  z nim, podsuwa mu zabawki, a zabiera te, które nie są dla niego.Będąc w pobliżu Młodszego Brata, zwraca uwagę, co by nie wgryzał się w przedłużacz, albo w buty czy otwierał szufladę.Zaraz biegnie i delikatnie odsuwa go od jego "zabawek".

Czasem nawet zastanawiam sie, kiedy zaczną się kłótnie? Pewnie jak Młodszy Brat zacznie mówić:)Narazie upajam się tym co jest. 

Jak się urodził Młodszy Brat, Starsza Siostra zaczęła być bardziej asertywna. Wszystko było na nie.Domagała się, jeszcze do niedawna, aby ją karmić, ubierać, więcej nosić na rękach, przytulać.

Rekompensowałam jej czas, który poświęcałam Młodszemu. Czytałam więcej jej ulubionych bajek, każdą wolną chwilę spędzałam z nią.Nie chciałam,żeby poczuła się odrzucona, bo pojawił się nowy członek rodziny. Nie było lekko, i nie jest, rozdzielić sprawiedliwie czas. Jednak myślę, że się udaje.

Pamiętam, jak ostrzegano mnie przed narodzinami Młodszego: Uważaj, żeby  nie zrobiła Mu krzywdy, nie zostawiaj Ich nigdy bez opieki dorosłego i inne tego typu rady.Powiem, że zaczęłam się obawiać.Niepotrzebnie.

Starsza siostra stoi za Młodszym murem i czuwa, żeby on sam sobie nie zrobił krzywdy. Dziecko stara się pilnować dziecko.To dopiero!

Kiedy karmię Młodszego, Starsza Siostra wie, że nie wolno nam przeszkadzać.

Przed porodem dużo rozmawiałyśmy o tym, że pojawi się mały dzidziuś, który będzie z nami mieszkał.Będziesz miała Braciszka - mówiłam.Majka bardzo się cieszyła, choć myślę, że nie do końca była tego świadoma.

Po narodzinach, przed przyjściem, Ciekawych nowego maluszka, gości, prosiłam: Nie zachwycajcie się za bardzo Dzidziusiem, za to zwracajcie uwagę bardziej na moją córkę.
Obawiałam się, że bidulka zostanie nagle sama, podczas , gdy wszyscy będą zachwycać się nowonarodzonym.
Raz taka sytuacja się zdarzyła. Córcia zamknęła się nagle w pokoju. W przenośni i dosłownie. Nagle, ktoś zorientował się,że Majki nie ma z nami.
Dlatego, większą uwagę staram się zwracać na Starsze Dziecko, które więcej rozumie, niż nam się wydaje...