wtorek, 18 grudnia 2012

Dlaczego warto czytać baśnie i bajki dzieciom?

Czy warto czytać baśnie z Babą Jagą i wilkiem z bajki o Czerwonym Kapturku w roli głównej? Może lekko podkoloryzować bajkę dziecku? Dlaczego? Żeby, nie była taka straszna...Tak robiłam, do co najmniej drugiego roku życia mojej córki. Uważałam, że okrutne i bez serca macochy, złe wiedźmy, wilki, Baby Jagi i inne potwory mniej lub bardziej  straszne, są mało przyjemne i przerażające dla mojego dziecka, które jest jeszcze za małe i trzeba je chronić.                                          
                                         
Źródło
Czy czytać dzieciom bajki, których mogą się bać? Tak. Trzeba. Tego zdania jest każdy psycholog dziecięcy  czy bajkoterapeuta.         


Dzieci, po przez świat baśni i bajek, uczą się, że w otaczajacej je rzeczywistości istnieje dobro i zło - uczą się je rozróżniać, przewidywać konsekwencje zdarzeń.Zdarzeń, które przenoszą do swojej rzeczywistości. Uczą się właściwego postępowania zgodnie z przyjętymi zasadami moralnymi i normami społecznymi.Dzieci, zazwyczaj, utożsamiają się z bohaterem bajki - tym pozytywnym. Nabierają odwagi i wierzą , że dobro zwycięży, a zło przegra. Te emocje przenoszą ze świata fantazji do rzeczywistości i dzięki temu, nieświadomie, łatwiej im stawiać czoło wszelkim przeciwnościom i trudnościom. Wierzą  we własne siły.

Jaka jest puenta w baśni o Kopciuszku? taka, że biedna i usługująca rodzinie dziewczynka, zostaje żoną księcia i odzyskuje wiarę w siebie.
Baśnie i bajki wychowują i uczą jednym słowem. Jaki jest, na przykład, morał bajki o Czerwonym Kapturku? Trzeba być posłusznym mamie i nie odpowiadać na zaczepki obcych.

Pamiętam, jak z duszą na ramieniu przeczytałam po raz pierwszy Czerwonego Kapturka. Jak zareaguje? Będzie przerażona? Skądże. Majka chciała, żebym jej czytała tę bajkę dzień w dzień, przez okrągły tydzień. Podobnie rzecz się miała z Babą Jagą. Zaczęła kombinować: że skoro może być Baba Jaga, to dlaczego nie -  Maja Jaga i tak dalej. Teraz wiadomo, skąd nazwa mojego bloga...
Fajne jest to, że dzieci, mimo, iż świetnie wiedzą, co będzie na końcu danej bajki, to i tak, takie same emocje towarzyszą, jak  za pierwszym razem. Moja córka tak ma.

Spotkałam się z przeciwnikami czytania baśni, dlatego, że opowiadania są czasem zbyt okrutne:zła macocha wygania dzieci do lasu, aby pożarły je zwierzęta, Baba Jaga chce upiec dzieci w piecu i tak dalej.

Myślę sobie, że skoro baśnie przetrwały tyle lat i wciąż się je czyta, to muszą nieść w sobie przesłanie. Jak byłam dzieckiem, uwielbiałam jak mama mi czytała baśnie Andersena i Braci Grimm. Potem, sama je czytałam, będąc już w szkole. Dlatego, że uwielbiałam obserwować oczami wyobraźni zmagania dobra ze złem, a w konskwencji szczęśliwe zakończenia.

Nie przepadam, wręcz nie lubię, agresywnych i pełnych przemocy bajek w telewizji. Często ta przemoc jest zbyt wyraźna. Często bohater, okazuje się, ma wiele żyć.  I jak interpretować taką bajkę?  Jak dziecko to interpretuje w swojej wyobraźni?Że zabijanie to taka zabawa..Tu poruszyłam negatywny wątek...

Oprócz czytania, też oglądamy bajki głównie Disney'a i Pixar'a, w których do tej pory nie spotkałam się z przemocą i agresją czy bajki na znanym programie wszystkim rodzicom i dzieciom.


Godna polecenia jest publikacja "Złotych Myśli" zatytuowana "Bajki z sukcesem w tle", która zbiera same pozytywne opinie.

Publikacji patronują stowarzyszenie WIOSNA i fundacja Oscar.




Kto chce, aby jego dziecko w wieku dorosłym nie bało się realizować swoich marzeń?( kliknij!) 

Pobierz bezpłatny fragment publikacji.


 

Od dziecka wpajane są nam pewne wartości

Przez całe życie, a zwłaszcza w dzieciństwie i w okresie dojrzewania, do naszych mózgów docierają setki, a może nawet tysiące ograniczających przekonań. Już jako dziecko słyszymy: „Nie rozmawiaj z obcymi, obcy są niebezpieczni”, „Nie wychylaj się!”, „Pieniądze nie rosną na drzewach!”, „Nie dasz rady, nawet tego nie próbuj!”, czy zwykłe „Jesteś na to za mały!”. W młodości słyszymy: „Ucz się dobrze, to zdobędziesz dobrą pracę”, „Żeby być bogatym, trzeba pierwszy milion ukraść” itp. Co gorsza, stwierdzenia te najczęściej słyszymy od osób najbliższych naszemu sercu, które traktujemy jak autorytet. Zazwyczaj wypowiadają je nasi rodzice, dziadkowie, opiekunowie, nauczyciele, a czasem nawet nasi przyjaciele.

Kiedy rodzice wymawiają te słowa, zapewne mają dobre intencje. Zależy im na bezpieczeństwie dziecka, boją się o nie i chcą je chronić. Jednak przy okazji je okaleczają. Każda taka uwaga wdrukowuje się w umysł dziecka, w umysł młodego człowieka i po pewnym czasie staje się przekonaniem. A wiarę w przekonania jest bardzo ciężko przezwyciężyć.

Publikacja ta jest adresowana do rodziców, którzy chcą już od najmłodszych lat wpajać dzieciom teorie związane z sukcesem, motywacją, pozytywnym myśleniem i odwagą.

Te inspirujące bajki dla dzieci można odtwarzać lub czytać swoim pociechom do poduszki, lub jako rodzaj rozrywki w ciągu dnia. Zawarte w opowiadaniach przesłanie dotrze do młodych umysłów naszych pociech i zagnieździ się w nich, aby wkrótce wykiełkować i przynieść niesamowite plony. Opowiadania te mogą być również kierowane do starszych dzieci.


Satysfakcja gwarantowana!

 

25 komentarzy:

  1. W temacie baśni i ich wpływu/potrzebności dzieciom polecam Bruno Bettelheima - "Cudowne i pożyteczne - o znaczeniach i wartości baśni". Niezła rzecz.
    Co do osobistych preferencji :D to np. sama Andersena nie lubię, z małymi wyjątkami, nie lubię też baśni skróconych do wersji minimum z obrazkami słodkopierdzącymi. Takiego kapturka - kocham w wydaniu wierszowanym Brzechwy z piosenkami. Baśnie rosyjskie cudne też są. A wszelkie nowe wydania baśni najpierw czytam w sklepie, przynajmniej pobieżnie - bo czasem są tak zwyczajnie głupio przedstawione, z takimi inwektywami, że mi słabo.

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. o, dobrze wiedzieć.
      Tez najpierw rzuce okiem na zawartość.Często zdarza się tak,że bajki czy baśnie maja zmienioną fatalną treść.I tak: wersji o Jasiu I Małgosi czy Czerwonym Kapturku jest całe mnóstwo.I tych dobrze napisanych i tych słabo niestety.

      Usuń
  2. Uwielbiam baśnie bo jako dziecko odbieralam je inaczej, a teraz inaczej. :-)

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. bo dzieciom miesza się czasem świat fikcji z rzeczywistością i maja nieograniczona wyobraźnię.Tego im mogę pozazdrościć:)

      Usuń
  3. Ja niczego nie zmieniam. Ale nie wiem, jak będę czytać jak Maluch podrośnie bardziej.

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. zaobserwujesz jaka bedzie reakcja na straszne potwory, to wtedy bedziesz pewnie wiedzieć od razu.
      Moja córka boi się czasami, ale każe sobie czytać dalej.To ciekawe..

      Usuń
  4. zajmowałam się kiedyś pewną dziewczynką, która była bardzo wrażliwa. Prosiła ze łzami w oczach, żebym szybciej czytała, bo boi się, że książę nie odnajdzie królewny.. a później mówiła, że jej tata jest księciem ;)

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. o moja córka też jest bardzo wrażliwą dziewczynką.Słyszałam,że baśnie najlepiej zacząć czytać 2,5-3 letniemu dziecku. Wtedy dobrze je przyswaja.A ten lęk w czasie czytania u dzieci jest podobno pozytywny.(?!)Taką usłyszałm ostatnio wypowiedź psychologa dziecięcego w tv.

      Usuń
  5. ja na baśniach się wychowałam i na pewno będę czytała Igiemu

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. I bardzo dobrze. Trzeba czytać. Dzieci kochają baśnie, mimo,że boją się ich bohaterów.

      Usuń
  6. Adas mial czas ze trzy swinki czytane non stop, potem strasznie sie bal wilka.. teraz juz ma inne ulubione

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Majka też miała fazę na 3 świnki.I teraz jej preferencje zmieniają się jak w kalejdoskopie.

      Usuń
  7. Codziennie czytamy! Nie wyobrażam sobie dnia bez książki w Naszych rękach!

    Bardzo mądry i ciekawy tekst!
    Przeczytałam jednym tchem! (:

    OdpowiedzUsuń
  8. ja też czytam codziennie, już jakoś to weszło mi w krew jak spacerki :D

    OdpowiedzUsuń
  9. Świetny post! My czytamy!

    OdpowiedzUsuń
  10. My też czytamy codziennie, a najczęściej Lokomotywę Tuwima bo to ulubiony wiersz synka, a my z mężem znamy go na pamięć już :)

    OdpowiedzUsuń
  11. U mojej babci zawsze były takie fajne bajki, w których po otwarciu kolejnej strony "stawiał" się zamek, albo wyskakiwała czarownica. Oddałabym wszystko, żeby usiąść i je obejrzeć...

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Wiem, o jakie chodzi, też miałyśmy taką o królewnie Śnieżce. Moja Majka była jeszcze za mała na jej czytanie. Chciała zobaczyć co tam jest w środku domku:) i z bajki zostały skrawki papieru.

      Usuń
  12. Takie kolorowe książeczki bardzo rozwijają wyobraźnię.:)
    Chyba nie znajdzie się taka osoba, która nie zna " Ani z Zielonego Wzgórza" albo "Czerwonego kapturka" :P

    OdpowiedzUsuń
  13. Eliza to wręcz lubiła się bać :) Pamiętam jednak, że kiedy byłam z Nią w Parku Dinozaurów i była tam chatka Baby Jagi to ominęła ją szerokim łukiem-taka była odważna :)
    A ostatnio "wałkujemy" "Dziewczynkę z zapałkami" (za pierwszym razem płakałyśmy obydwie-u mnie to chyba jeszcze po ciążowe hormony :)) i "Nowe szaty cesarza". Przyjemnego czytania!

    OdpowiedzUsuń
  14. Bardzo fajnie napisane. Jestem pod wrażeniem i pozdrawiam.

    OdpowiedzUsuń

Dziękuję za pozostawiony komentarz:)
Chętnie odwiedzę również Twojego bloga i podzielę się moimi uwagami:)

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...
Pink Transparent Star