Rozmówki córki

Bohaterem dzisiejszego postu zostanie również mój 2 letni synek, który ma już gadane.

Dialog nr 1

Ja: Maju, prosiłam Cię, zabierz na swoje miejsce farbki, jak już nimi nie malujesz.
Córka: Mamo, teraz zajmuję się czymś innym, jak widzisz. Wszystko w swoim czasie.

Odpowiedziała mi rezolutnie moja córka.

Dialog nr 2

Hubertowi chyba spodobała się koleżanka Mai z przedszkola - Noemi.
I następnego dnia, zaraz po przebudzeniu w kółko powtarza Emi, Emi..
Ja: Noemi chyba?
Synek: Tak! Emi!
Ja: Koleżanka Mai..( i nie skończyłam zdania..)
Synek: Moja, moja!
Ja: Twoja Koleżanka? Nie Mai?
Synek: Nie. Moja, moja Emi.

Aha.

Dialog nr 3

Dzieci się bawią. Nagle Brat celowo, nie zdając sobie do końca chyba sprawy z tego co robi, uderzył klockiem Siostrę.

Mama: Przeproś siostrę.
Brat: pszepszaszam - mówi potulnie.
Siostra: Nie wybaczam! za dużo krzywd mi zrobiłeś dzisiaj. Nie!!!
Brat: Majo, Majo, pszepszaszam. I przytulił siostrę mocno.

Wszystko zostało wybaczone, aż do następnego razu..

Dialog nr 4

Córka po powrocie z przedszkola  - do mnie:

- Mamo, mam nowego przyjaciela!
- O, a  kto nim został?
- Patryk
- O, a jak to się stało?!
- Zrobiłam mu chłopięcy pierścionek. I teraz mnie bardzo lubi.
- A jak zrobiłaś ten pierścionek?

- Z papieru. Powiedział mi co chce i tak zrobiłam. Robiłam dziś  pierścionki dla prawie wszystkich dzieci (i tu poleciały imiona). Będę je może sprzedawać, to zarobię trochę pieniędzy.

- Sprzedawać? Pierścionki z papieru?
- No tak.. no wiesz, na niby.

No proszę , moja kreatywna córka, potrafi zaskarbić sobie inne dzieci pierścionkami.